Posts

Showing posts from September, 2020

मुलगी झाली हो

  मुलगी झाली हो   ती गरोदर असल्याच्या बातमीवर डॉक्टरनी शिक्कामोर्तब केलं आणि ती म्हणाली , “ मला मुलगा हवाय. ” तो मजेशीर हसला. “ का हसतोस ?” “ नाही, ते सिनेमात नाही का नायिकेला दिवस गेल्यावर ती म्हणते तुझ्यासारखा मुलगा हवा आणि नायक म्हणतो तुझ्यासारखी मुलगी हवी .... ” “ ए चल, तसलं काही नाही हं माझ्या डोक्यात, पण मला मुलगाच हवाय. ” “ कमाल आहे, आजकाल तर मला कशी मुलगीच आवडते, ती कशी प्रेमळ असते वगैरे चालू असतं सगळीकडे आणि तुला मुलगा हवाय ?” “ होच मुळी. म्हणजे ते वंशाला दिवा, म्हातारपणाची काठी वगैरे नाही हं काही. कुणाला श्रीखंड आवडतं, कुणाला बासुंदी तर कुणाला गुलाबजाम. आपापली आवड असते ना ! तसा मला मुलगा आवडतो. बस ! इतकं साधं. ” त्याने मान डोलावली. नेहमीसारखीच. ती नेहमी असंच बोलायची. थेट, स्पष्ट. कसली शंका घ्यायला जागाच नसायची.   दिसामाशी बाळ वाढायला लागलं, घरीदारी कौतुक, सूचना सुरू झाल्या. “ डॉक्टरना विचारू या का मुलगा की मुलगी ते ?”   तो. “ नको हं, राहू दे की उत्सुकता. सिनेमात आपण पाहतो तसं, डॉक्टर किंवा नर्स सांगतात बाहेर येऊन अभिनंदन, मुलगा ...

ज्याचं त्याचं स्वातंत्र्य

ईशाचा अठरावा वाढदिवस जवळ आला होता. कसा साजरा करायचा याचे बेत करत होती मंजिरी. ईशा ऐकत होती. “ बाकी सगळं करूच तुला हवं तसं, पण गिफ्ट काय हवं तुला ते सांग हं वेळेवर. म्हणजे नीट वेळ घेऊन करता येईल खरेदी. यावर्षी स्पेशल गिफ्ट असणार आहे, १८ पूर्ण व्हायचीत ना तुला. ” मंजिरी कौतुकाने म्हणाली. ईशा गप्प होती, अचानक उठून गेली. नवल वाटलं मंजिरीला. असं कधी करत नसे ईशा. दर वर्षी किती उत्साहाने वाढदिवसाचे बेत चालायचे. आत्ताही अगदी गप्प बसून होती. असेल काहीतरी, उद्या सांगेल आपणहून. मंजिरी आपल्या उद्योगाला लागली.   दुसऱ्या दिवशी परत वाढदिवसाचा विषय निघाला. “ आई, या वर्षी आपण दोघीच साजरा करू वाढदिवस. आणि गिफ्ट काय ते मी त्याच दिवशी सांगेन. ” “ अगं, असं काय आहे अगदी की बाजारात गेलं आणि तयार मिळेल ? आधी काही ऑर्डर वगैरे नकोय द्यायला ?” ईशा क्षणभर गप्प बसली आणि मग काहीतरी निर्धार केल्यासारखं म्हणाली, “ मी मागेन ते देशील ?” “ आता हे काय नवीन , मी तुला कधी नाही म्हटलंय का कशाला आणि तू मुळी कधी देणं अशक्य होईल असं मागतच नाहीस. आजच काय अगदी असं मागणार ....... ” “ तू आधी प्रॉमिस कर, ...