स्पर्श
#स्पर्श
आज काही झालं तरी सगळी साचलेली कामं पूर्ण करायचीच असं ठरवून सकाळी बाहेर पडले ती सगळी कामं उरकून घरी परत यायला दुपार झाली. घरात शिरले, पर्स-पिशवी टेबलावर ठेवून पाणी प्यायले आणि थेट बाथरुममध्ये शिरले. घाम, धूळ आणि घराच्या बाहेर जाणता-अजाणता झालेले स्पर्श सगळं काही शॉवरच्या पाण्याखाली धुवून टाकलं. घरात नेसायची धुवट, सुती साडी नेसून जमिनीवर पाय पसरून बसले तेव्हा बरं वाटलं. धुवट कपड्यांचा खसखशीत स्पर्श आणि गुळगुळीत जमिनीचा थंडगार स्पर्श अगदी सुखावून गेला.
खरंच! स्पर्श ही अगदी विलक्षण अनुभूती आहे. किती प्रकारचे स्पर्श अनुभवतो आपण आपल्या आयुष्यात. सर्व भावना केवळ स्पर्शाने व्यक्त करण्याची जबरदस्त देणगी आपल्याला मिळाली आहे. तान्ह्या बाळाला दृष्टी, कान यांच्याही आधी आई ओळखता येते ती स्पर्शानेच. रडणारं बाळ आईच्या स्पर्शासरशी शांत होतं. स्पर्शातून भावना व्यक्त करण्याचं/ओळखण्याचं शिक्षण तिथून सुरु होतं. बाळाच्या अंगावर, डोक्यावर हात फिरवून आई त्याला आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करुन देते आणि आईच्या आश्वासक स्पर्शाची भाषा कळून बाळ शांत होतं. तान्ह्या बाळाच्या मृदू कोमल स्पर्शानं आईही स्वर्गसुखाचा आनंद अनुभवते.
इतक्या तान्ह्या बाळाला जर स्पर्शाची भाषा कळते, स्पर्श हवासा वाटतो, तर जाणिवा पूर्ण जाग्या झालेल्या मोठ्या/तरुण-प्रौढ माणसांची काय कथा ? सहेतुक-निर्हेतुक, जाणीवपूर्वक केलेले-अजाणता झालेले, हवेसे-नकोसे किती प्रकारचे स्पर्श. काही स्पर्श क्षोभ उसळवतात, काही स्पर्श क्षोभ शांत करतात. काही स्पर्श आपल्याकडून काही तरी मागतात, काही स्पर्शातून आपल्याला काही तरी मिळतं. मनाच्या अस्वस्थतेला दूर करणारे आश्वासक स्पर्श मनाला उभारी देतात.
केवळ स्नेहाची भावना जागवणारे स्पर्श आयुष्यात काही तरी चांगलंही आहे याची जाणीव करुन देतात. जीवनदान देणारा डॉक्टरांचा स्पर्श आणि तीर्थ घेतल्यानंतर तो ओला तळवा डोळ्यांवर फिरवून मिळणारा थंडावा एकाच जातीचा. कोऱ्या नोटा, कोरी वस्त्रं, नवीन कोरी पुस्तकं यांचे स्पर्श थोडा वेळ का होईना श्रीमंत असल्याचा आनंद देतात. अंघोळ झाल्यानंतर कोरड्या खसखशीत टॉवेलने अंग पुसून वाटणारं हलकेपण हा तर रोज घ्यायचा अनुभव. दिवसभर भटकंती करुन थकलेले पाय काढत पाण्याच्या बादलीत बुडवून मिळणारं सुख केवळ अवर्णनीय. प्रवासानं थकलेल्या शरीराला पाण्याचा स्पर्श तर स्वर्गसुखाइतका मोलाचा.
अंगावर काटा उभा करणारे स्पर्श आणि अंगावर काटा फुलवणारे स्पर्श यांच्यात जमीन-अस्मानाइतकं अंतर. अंग तापानं फणफणत असतांना मायेच्या माणसाचा कपाळावरचा हात आणि तापलेल्या धरतीवर पडणारा पावसाचा पहिला थेंब सारखाच शांतवणारा. नव्याने ओळख झाल्यानंतर हस्तांदोलन करतांना झालेला स्पर्श निर्विकार तर बऱ्याच दिवसांनी/वर्षांनी भेटलेल्या जुन्या मैत्रिणीचा हात हातात धरल्यावर होणारा स्पर्श खुशीची कारंजी उडवणारा. निरोप घेतांना मारलेली मिठी आणि स्वागत करतांना मारलेली मिठी यात तसं पाहिलं तर किती फरक; पण भावनेचा ओलावा मात्र दोन्हीत सारखाच. एका मिठीत स्पर्श साठवून घेण्याची धडपड तर दुसऱ्या मिठीत स्पर्शाची भूक मिटल्याचा आनंद.
इच्छा नसतांना होणारे स्पर्श सोसतांना होणारी तगमग आणि फार ओढ वाटत असूनही न मिळणाऱ्या स्पर्शासाठी होणारी तगमग यात कुठली जास्त असह्य ते ठरवणं कठीण. नातवंडांचा स्पर्श तर सगळ्या स्पर्शांना फिका ठरवणारा. गळ्यात पडलेले चिमणे हात, गालाशी आलेलं रेशमी जावळ या स्पर्शसुखाइतकं तृप्तीचा अनुभव देणारं दुसरं काही नाही.
किती प्रकारचे स्पर्श. गणती करणं केवळ अशक्य. बुध्दीला होणारा ज्ञानाचा, मनाला होणारा प्रेमाचा/सुखाचा, डोळ्यांना होणारा सौंदर्याचा, कानाला होणारा मधुर ध्वनीचा/संगीताचा, नाकाला होणारा सुगंधाचा स्पर्श माणसाचं जगणं आपापल्या परीनं समृध्द करीतच असतो. वय, आर्थिक-सामाजिक-शैक्षणिक स्तर, लिंग भेद या सगळ्यांच्या पलीकडे हे स्पर्शसुख माणसाला सारखाच आनंद देतं. आनंदाचा स्पर्श आणि स्पर्शाचा आनंद सारखाच मोठा.
राधा मराठे
Comments
Post a Comment