संरक्षण

सुजाता सेकंड शिफ्ट संपवून निघाली. अवघा २ मिनिटांचा उशीर झाला तर कॅब निघून गेली होती. ती चरफडली. उद्या तक्रार करायची ठरवली. पण आत्ता काहीतरी सोय करायला हवीच होती. तिने app वरून रिक्षा मागवली आणि देवाचं नाव घेऊन रिक्षात बसली.

थोड्या वेळाने तिला जाणवलं, रिक्षावाल्याची चलबिचल सुरू होती. आरशातून तो तिच्याकडे पाहत होता. आता तो काहीतरी अचकट विचकट गाणी म्हणायला लागला. सुजाताच्या हाता-पायातलं त्राण गेलं, घशाला कोरड पडली.

अचानक एक बाईकवाला सुसाट वेगाने रिक्षाला ओव्हरटेक करून गेला आणि फरलांगभर अंतरावर गर्रकन वळून थांबला. रिक्षावाल्याने ४ शिव्या हासडल्या आणि रिक्षा वेगात सोडली. त्याला मागे टाकून थोडा पुढे आला तर परत तेच. आता रिक्षावाला पुरता पिसाटला आणि जीव खाऊन रिक्षा पळवायला लागला. बाईकवाला घिरट्या घालत राहिला.

बघता बघता सोसायटीच्या दाराशी पोचली रिक्षा. सुजाता उतरून गेटशी धावली. मागे वळून बघते तो रिक्षावाला मगासारखा सुसाट जात होता आणि बाईकवाला कुठे दृष्टीपथात नव्हता. सकाळी पेपरमध्ये बातमी - - -

<<बाईकवाल्याशी स्पर्धा करतांना रिक्षावाला अपघातात जबर जखमी.

त्या परिसरात बऱ्याच जणांना तो बाईकवाला दिसतो, गस्तीच्या पोलिसांना मात्र आजपर्यंत एकदाही दिसलेला नाही.>>

ती थक्क. ४ वर्षांपूर्वी त्या रस्त्यावर घडलेली घटना तिला माहितच नव्हती.

शेवटचा शो बघून घरी येणाऱ्या एका जोडप्याला गुंडांनी अडवलं, त्याचं डोकं फोडून तिला उचलून नेली. २ दिवसांनी तिचं प्रेत वाईट अवस्थेत सापडलं. तेव्हापासून त्या परिसरात रस्त्यावरून एकट्या जाणाऱ्या मुलींना त्या बाईकस्वाराचं संरक्षण असतं.

राधा मराठे

११ सप्टेंबर २०२२