टॉवेल ओला

 


उटीच्या त्या आलिशान हॉटेलसमोर हनीमून ट्रॅव्हल्सची बस थांबली. सगळी हनीमून जोडपी उतरली. १६-१७ तासांच्या प्रवासाने कंटाळली होती. जेमतेम ४ घास खाऊन आपापल्या खोल्यांत अदृश्य झाली.


सकाळी त्रिवेणीला जाग आली, तेव्हा चकोर अगदी लहान मुलासारखा पसरून झोपला होता. ती त्याला उठवायला गेली तर तिला त्या कुठच्याशा सिनेमातला तो सीन आठवला. नायिका आंघोळ करून येते आणि आपल्या केसातलं पाणी त्याच्या चेहऱ्यावर उडवून त्याला उठवते. मग तो जागा होऊन....... नुसत्या कल्पनेने ती लाजली आणि बाथरुममध्ये शिरली. आवरून बाहेर आली तो पिंजऱ्यात कोंडलेल्या वाघासारखा तो फेऱ्या मारत होता. ती बाहेर येताक्षणी तिला बाजुला सारून तीरासारखा तो आत घुसला. आपली रोमँटिक योजना बारगळली म्हणून ती थोडीशी खट्टू झाली. पण मग तिला सोशल मिडीयावरची ती सगळी चर्चा आठवली, तो टॉवेल विसरेल, आपल्याला हाक मारेल ..... तिने तंद्रीत केस पुसले. अर्ध्या तासाने तो बाहेर आला तो एकदम सगळं आवरून. तयार होऊन त्याने आपला टॉवेल उचलला. तिला वाटलं आता तो टॉवेल आपल्या अंगावर फेकेल, मग आपण म्हणू .....पण हाय रे कर्मा, त्याने टॉवेल उचलून खोलीतल्या लॉन्ड्री बास्केटमध्ये टाकला. आता ती पुरती वैतागली. सिनेमात काय काय पाहिलं होतं, लोकांनी काय काय लिहिलं होतं - इथे सगळं उलटंच होतंय. स्टेटस टाकण्यासाठी तिने फोन उचलला तो त्याने फोन काढून घेतला. "आपलं काय ठरलंय? इथे असेपर्यंत नो सोशल मिडीया. चल." असं म्हणून तो खोलीच्या बाहेर पडला.


परत गेल्यानंतर 'असल्या ओल्या' पोस्टस् टाकणाऱ्या सगळ्यांना अनफ्रेंड करायचंच असा निश्चय करून ती त्याच्या मागे बाहेर पडली.


#पुरे_की_आता

#वास्तव_वेगळं_अस्तंय


राधा मराठे


Comments

Popular posts from this blog

ललित साहित्य - ललित लेखन

ललित साहित्य - कथा

दुसरं लग्न